Kur vite të shkuara kam lexuar për herë të parë Marie-Antuanetën të Stefan Cvajgut, në mendjen time u ngulit dyshimi se, për shkaqe të ndryshme, ndër të cilat kryesori është padyshim konformizmi, njerëzit kanë prirje t’u veshin grave të tiranëve ato vese, madje ato krime, për të cilat duhet të përgjigjeshin, në radhë të parë, vetë tiranët. Janë të njohura klishetë: ai (domethënë tirani) është i mirë, por ç'e do, janë vartësit që i ngatërrojnë gjërat. Nuk është ai që i bëri këto, por ata që ka përreth, e sidomos ajo... (domethënë e shoqja) etj. etj.