Londra e 1830-ës nuk ishte aspak një vend i përshtatshëm jetese për një djalosh të uritur dhjetëvjeçar, jetim, pa familje dhe pa miq, pa shtëpi, vetëm me një qindarkë në xhep, aq sa për të blerë një copë bukë për të mbajtur frymën. Por Oliver Tuisti gjeti ca shokë, Faginin, Mashtruesin Dinak dhe Çarli Bejtsin. Ata i dhanë strehë dhe ushqim, luajtën me të, por kjo zgjati deri ditën kur Oliveri zbuloi se ç’lloj shokësh ishin dhe me çfarë lloj “lojërash” luanin ata…