Që është kaq i thjeshtë dhe kaq i natyrshëm, i bukur, e "asgjësoi" vuajtjen e kotë të një qëllimi të kotë që më imponohej dikur në brendësi të ndërgjegjes, atëherë kur ajo ishte e paarritshme; kjo e fshiu këtë vuajtje dhe kështu gëzimi që unë pata nga natyra, si dhe nga arti arriti majat më të kthjellëta.Pas kësaj munda t'i shijoj këto dy elemente të botës. Kësaj kënaqësie i shtohet një ndjenjë e mallëngjyer mirënjohjeje.