U vërtit nëpër shtëpi. Vështroi vetminë shumë të gjerë e të bardhë të shtratit. Ndenji pa lëvizur fare dhe mbajti vesh, aq me vëmendje saqë mundi ta dëgjonte tiktakun e sahatit në dhomën tjetër. Po, edhe koha po rravgonte. Edhe gjumi. Gjumi rravgonte përmbi qytetin e lashtë. Nëse do vështronte nga dritarja, apo nëse do endej nëpër tarracë, do të mund të shihte se edhe qielli madje rravgonte. Gjithçka rravgonte. A kish ndonjë gjë tjetër përveç këtij rravgimi të madh të kohës dhe të botës? A kish ndonjë gjë të ngulitur?