Delia dhe Gaetano janë ende të rinj – mes të tridhjetave dhe të dyzetave, një moshë që lejon të rinisësh nga e para. Mishi i tyre është ende i nxehtë dhe i trazuar. Ëndërrojnë paqen por tundohen nga tjetri dhe nga gjetiu.Po ku kanë gabuar? E vërteta është se nuk e dinë. Pasioni i fillimit dhe mëria e fundit janë akoma rrezikshëm pranë. Rritur në një epokë ku gjithçka duket si e thënë me kohë, këmbejnë fjalë të cilat nuk arrijnë t’u japin zë vetmive të tyre, nevojave të tyre, sepse të lindura në ujërat e turbullta të një analfabetizmi afektiv. E megjithatë, fjalë të afta për vetëtima të befta, që dinë të prekin bërthamën përcëlluese të kujtimeve, të vënë në skenën e qetë të një mbrëmjeje vere, dramën e pakohë të dashurisë dhe zbehjes së saj.