...Unë jam në këtë botë tani dhe ti në atë botë... Kushtoji vëmendje këtyre që do të të them. Ti do të udhëtosh mijëra e mijëra li permes oqeanit dhe qiellit. Kjo rrugë do të çojë drejt ferrit, e mbushur me zhurmat e zhabave dhe me të folurat përçart të djajve dhe shpirtrave të vdekur... Por, çfarëdo që të bësh, qëndro larg rrugëve blu dhe të verdha. Gjithmonë, ndiq rrugën e bardhë. Kur udhëtimi yt të këtë përfunduar, ti nuk do të jesh më e vogla Bari. Ti do të jesh Bari, një grua e fuqishme. Unë do të të ndihmoj.., sa herë ti të kesh nevojë...Pak para se anija të nisej, na nxorën edhe njëherë nga kontenierët, ndërkohë që njerëz të tjerë do të hipnin për të kaluar kufirin. Asnjë nuk mund të ecte. U kthyem sërish në vendin e caktuar dhe u shtrimë sa gjatë e gjerë në dysheme... Gruaja që i kishin përplasur kokën pas murit, pse nuk e kishte thënë numrin në kohën e duhur, u nxorr jashtë nga kontenieri, nuk mund të qëndronte më në këmbë; diku në detin e Kinës Jugore, vdiq. Kokëgjarpërinjtë e kapën nga koka dhe nga këmbët dhe e hodhën jashtë.