Ndonëse Calvino e "detyron" Marko Polon t'i bëjë bashkë gjithë këto qytete për të ushqyer imagjinatën e Kanit, në të vërtetë autori përshkruan veçse një qytet të vetëm në mbarë librin. Venecia, ky pirg në zhbërje me shkëlqim të pakrahasueshëm, ende mbetet si një tregues substancial, aftësive të njeriut për të krijuar prej kaosit që diçka të përkryer. Mbarë kapitujt me një prozë poetike kaq të pasforcuar ku fantazia dhe saktësia janë pranëvënë në një masë të përkryer... krijojnë një botë unike. Nga të gjithë shkrimtarët italianë të pasluftës, Italo Calvino është më aventurieri. Ai shkëlqen me brilancë stilistikore të pangatërrueshme dhe me vegullitë e ideve mëkatuar me kujtesën e vet, me kujtesën e botës